Strużnica

Tym razem zostałam zaproszona przez koleżankę na kolejną wędrówkę. Zapowiadała się bardziej wymagająca wędrówka. Koleżanki są bardziej zaprawione w takich wędrówkach. Jedziemy do Stróżnicy, jest to wieś położona na terenie Rudaw Janowickich. Chcemy przejść się wśród ciekawych grup skalnych „Strużnickich skał”. Początek wędrówki bardzo zachęcający. Wchodzimy na czarny szlak przed nami piękne widoki, wszędzie zazieleniło się, uroczo wyglądają pojedyncze krzewy czy drzewa obsypane białym kwieciem. Mijamy oczka wodne, kilka ustawionych ławeczek gdzie można posiedzieć i spoglądać nie tylko na pobliskie łąki ale także podziwiać w oddali górujące jeszcze ośnieżone szczyty Karkonoszy. Wchodzimy w obszary leśne i tu już sielski spacer kończy się, szlak zaczyna piąć się w górę. Co raz wyłaniają się pośród drzew grupy skałek. Pięknie prześwituję pomiędzy gałęziami słońce, jest bardzo przyjemnie. Gdzieś po kilkudziesięciu minutach moja wędrówka właściwie kończy się. Przykro przyznać się ale pewien odcinek szlaku był dla mnie trudny do pokonania, buty zjeżdżały po drobnym żwirku, umiejętności akrobatyczne żadne i nawet kijki nie pomogły, a pobocze zawalone ściętymi gałęziami. Podjęłam decyzję do odwrotu. Koleżeństwo poszło dalej taka była moja prośba. A ja pomału zeszłam na dół mając dużo czasu żeby kontemplować to co widziałam. Miałam czas posiedzieć nad stawkami, posłuchać ciszy. Spotkałyśmy się na przystanku skąd odjechałyśmy wesołe i zadowolone z dzisiejszego dnia.