Jagniątków

 Pierwsze dni maja wyjątkowo sprzyjały wędrówkom, spacerom. Dawno już tak nie było, że majówkowe dni byłyby takie słoneczne i ciepłe w moich okolicach. Jestem w Jagniątkowie w Karkonoskim Parku Narodowym. Stąd już tylko krok i jesteśmy w Karkonoszach, pięknych górach, a drugi krok i jesteśmy w Czechach. No dobrze żartowałam, tak jest na mapie. W rzeczywistości trzeba byłoby zrobić trochę więcej kroków i to pnąc się do góry, co wymagałoby trochę wysiłku. Ja niestety będę plątała się u podnóża Karkonoszy, a konkretnie wzdłuż potoku Wrzosówka. Skupiłam się na podziwianiu przepięknych kaskad na całej długości potoku. Wyjątkowo było sporo wody, która spieniona spływała w dół. Mogłabym tak siedzieć przy potoku w nieskończoność. Szłam szerokim traktem "drogi pod reglami", cały czas towarzyszył mi szum spływającej wody. Doszłam do ciekawej grupy skał. Skały pojedyncze lub w większych grupach stanowią ciekawy obraz, można zachwycać się tym widokiem. Mnie zainteresowały skałki tworzące "Baszty skalne", Z każdej strony wyglądały inaczej, dostojnie. Takie ostańce na zboczu "góry jelenia".A obok szum wody na "Polskim potoku", dopływu Wrzosówki. Wreszcie doszłam do szlaku niebieskiego zwanego "Koralową ścieżką", którą można dojść do Rozdroża pod Śmielcem i dalej do Czarnego Kotła Jagniątkowskiego. Bardzo nęciła mnie ta droga - ale, no właśnie ale pnie się w górę coraz wyżej - może kiedyś jeszcze spróbuję. Teraz z żalem wracam do rzeczywistości, Nie narzekam, nacieszyłam oczy pięknymi widokami mogłam zapomnieć o szarej rzeczywistości i mogę wracać do domu.

Kościół Miłosierdzia Bożego w Jagniatkowie

Dziękuję za odwiedziny, a pozostawiony komentarz będzie miłym akcentem (nawet krytyczny).