MAJOWE REMINISCENCJE

 Sobota, niedziela - już śmielej sobie poczyniam, a i pogoda była łaskawa. Wczoraj zrobiłam sobie spacer z koleżanką po zakamarkach miasta, po których już bardzo dawno nie myszkowałam. Początkowo przespacerowałyśmy się po małych uliczkach gdzie jest willowa zabudowa. Wiosną lubię zaglądać do ogródków. Mam możliwość fotografowania pięknych i licznych kwiatów. Chociaż muszę napisać, że sporo spotykam takich nijakich miejsc, zaniedbanych lub obsadzonych iglakami i obłożone betonem. Nie moja to sprawa, ja szukałam kwiatów. Jest to stara część miasta, gdzie można spotkać ciekawe architektoniczne wille, takie z rozmachem budowane, przez poprzednich właścicieli. Chwilę potem wchodzimy w leśne ścieżki niewielkiego wzgórza zwanego - Partyzantów. Obserwowałyśmy poczynania wiosny. Wiele drzew i krzewów ledwo wypuszcza liście, czy kwiaty. Jest duże opóźnienie w rozwoju w porównaniu choćby z innymi regionami kraju. Jednak natura nadgoni, jak zawsze. I tak kręcąc się po wzgórzu dochodzimy do pałacu Paulinum, który stoi na kolejnym wzgórzu. Byłyśmy ciekawe, czy tym razem już uda się nam wypić kawę. hura, ogródki działają i stolik czekał na nas. Byłyśmy bardzo szczęśliwe i nawet rachunek za tą przyjemność nie zraził nas, a był nie mały jak na kawę z porcją sernika ( 31,- od osoby). No ale w tle był pałac, a nie zwykła kawiarnia. Reszta historii opisana zdjęciami.

Dzisiaj z kolei to znaczy w niedzielę, szwendałam się już sama po okolicach dobrze znanych, obrzeża osiedla. Jednak za każdym razem jest w przyrodzie inaczej. Zażółciło się rzepakami, jedne drzewa przekwitają, to jabłonie zaczynają kwitnąć.

Przyjemny to był czas, nic nie goniło, słońce nie przypiekało, ptaki dawały niesamowite koncerty. Myślę, że i Wy przyjaciele też spędzacie miło czas. Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny.