Okolice Jeleniej Góry.

 Tydzień minął od ostatniego wpisu, bardzo szybko. W tym czasie miałam zimę i właśnie nie wiem co jest teraz ..... czy to jest wiosna czy jesień. Patrząc na szarzyznę prędzej to do jesieni można porównać. Gdybym narzekała na chwilę to, nie byłoby fer. Wszak słońce świeci, jest ciepło, nie ma wiatru - czego narzekać. No po prostu dwudziestego lutego chciałabym mieć zimę ze śniegiem i mrozem, no i słońcem oczywiście. No dobrze, powiecie ciesz się z tego co masz - cieszę się i w związku z tą okolicznością wybrałam się z moimi dwoma stałymi koleżankami z wędrówek, na spacer po obrzeżach miasta. Startujemy z okolicy dworca kolejowego. Wchodzimy na nowo wyremontowaną ulicę, do tej pory mało uczęszczaną, prowadzi tędy nawet ścieżka rowerowa. Mijamy różne zabudowania, urządzenia kolejowe, jakoś tak zaniedbane za pewne już nieużytkowane w dobie kolei elektrycznych. Jest to bardzo zapuszczone miejsce, być może z czasem będzie zmieniać się na lepsze. Wreszcie ukazują się zabudowania nowo powstającego osiedla zwanego Europejskim, jest kilka uliczek o nazwach stolic kilku państw. Jak widzę plan zagospodarowania taki mało spójny wiele domów o różnej  architekturze, no cóż nie mnie oceniać. Po chwili opuszczamy to miejsce i jesteśmy na terenie parku otaczającego pałac Paulinum. Wprawdzie nie tak dawno tu byłam, a jak wizualnie wszystko zmieniło się. 

Zderzenie dwóch projektów architektonicznych. Ciekawa jestem, który styl Wam podoba się.

Przed dwoma dniami leżał z trzydziestu - centymetrowy śnieg.

Czy nie przypomina ptaka?

Niezmienny widok Śnieżki jeszcze fajnie zaśnieżonej.

Po chwili odpoczynku idziemy dalej na skróty. Mijamy kolejne osiedle, które fajnie prezentuje się. A jest to osiedle, które powstało w miejscu dawnej jednostki wojskowej. Mnie zawsze ciekawią te płaskorzeźby nad wejściami do bloków, które zostały zachowane z dawnych czasów.

Dochodzimy do jednej z głównych ulic miasta i tutaj rozstaję się z Koleżankami, wracam do domu czeka mnie jeszcze spory kawałek drogi na moje osiedle. Przed pandemią pewnie wsiadłabym do autobusu i podjechała pod sam dom. Teraz jednak korzystanie z komunikacji ograniczam do minimum. W rezultacie przeszłam dzisiaj ok 13 km - super.

Dziękuję za odwiedziny, jak zwykle. A pozostawienie kilku słów komentarza sprawiłoby mi wielką przyjemność.