13. Maciejowa

Nie liczę już na zimę. Wędrówka typowo przedwiosenna, na polnych drogach błoto, lekko zmrożone przynajmniej rano z biegiem czasu robiło się bardziej ciapowato. Wkoło raczej szaro i buro, chociaż świeci słońce. Staram się jednak jak zawsze znaleźć coś ciekawego do sfotografowania. Zaczynamy w Maciejowej(Jelenia Góra), mijamy kościół i idziemy w kierunku pól na pograniczu Pogórza Kaczawskiego. Mijam moje ulubione drzewo, które rośnie samotnie przy drodze. Podziwiam jego wygląd.

 

Idziemy dalej spoglądam przed siebie na pobliskie wzgórza, nigdzie prawie nie ma śniegu, jakieś nie wielkie łaty bielą się. Jedynie kiedy spojrzymy w tył widać pasmo Karkonoszy i tam pięknie biało, wyraźnie widać górującą Śnieżkę, dalej błyszczą Śnieżne Kotły z przekaźnikiem. Idziemy dalej na drodze kałuże, na których mróz stworzył abstrakcyjne wzory.

                               

Celem naszej wędrówki jest dojście do polany z wiatą myśliwych. Tutaj zatrzymujemy się na chwilę, cały czas świeci słońce chociaż z powodu wiatru jest dość zimno. Trochę przeraża mnie widok ściętych drzew.

 Dobrze siedziało się na słonku, powspominałyśmy wszystkie poprzednie nasze pobyty w tym miejscu w liczniejszym gronie niż obecnie. Ile różnych okazji imieninowo-urodzinowych odbyłyśmy w tym otoczeniu przy pięknej pogodzie tak zimowej jak i letniej. Teraz już zostały tylko wspomnienia, wiele kolegów i koleżanek niema z nami. Mimo słońca zrobiło się nam zimno trzeba było wracać. Początkowo idziemy tą samą drogą by po chwili skręcić w lewo i dalej leśnymi drogami wracamy do Maciejowej. Po drodze na potoku, dopływie do innego potoku o śmiesznej nazwie "Komar" zauważamy świetne lodowe zjawiska. Niestety zdjęcia nie do końca odzwierciedlają to piękno tworzenia przez naturę.

 Nacieszywszy oczy widokami schodzimy pomału na przystanek skąd miejskim autobusem wracamy do domów. Dziękuje za wizytę i pozostawienie kilku słów komentarza.