Szykuje się piękna niedziela. Nie jest już tak upalnie jak w poprzednich dniach, dobra nasza - wybieram się w plener. Nie to, żebym była egoistką i sama powędrowała, było nas trzy wesołe turystki. Co by nie przekroczyć "limitu kilometrów" - wiadomo starsze panie jesteśmy, Jedziemy do Jagniątkowa miejskim autobusem. A tu już wkraczamy na piękne leśne dróżki i maszerujemy raźnym krokiem, no może troszkę przesadziłam. Ja co chwilę zatrzymuję się bo trafiam na ciekawy obiekt godny obiektywu fotograficznego. Mimo, że w lasach sucho niemiłosiernie to i tak przyroda w całej krasie nam pokazuje się. Kwitną pięknie naparstnice, a nawet pokazały się grzyby - no jeden grzyb ale jadalny. I tak tym raźnym krokiem doszłyśmy do Przełęczy pod Kopistą. Zorganizowane jest tutaj świetne miejsce postojowe ze stołami, ławami ogrodzone - super. Akurat dla nas w sam raz na odpoczynek, bo mimo, że nie praży słońce to jest bardzo parno i ciepło. Rozsiadamy się każda wyciąga jakąś przegryzkę i kontynuujemy rozmowy na tematy niezbyt poważne, wszak relaks.
W oddali widać pasmo Karkonoszy z Przekaźnikiem i Śnieżnymi Kotłami wreszcie już bez śniegu.
A kiedy już miałyśmy dosyć tego biernego relaksu, omówiłyśmy wszystkie obejrzane filmy wysłuchane koncerty poszłyśmy dalej. Szłyśmy wzdłuż potoku Wrzosówka, zeszłyśmy niemal do Sobieszowa, skąd wróciłyśmy do domu.
Jak fajne zdjęcia tych zamków na grzbietach gór - fajnie, że masz okazje i towarzystwo do takich wędrówek, w grupie zawsze raźniej. Zdjęcia kwiatów, zwłaszcza róż, też są super.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam :)
Dzięki za odwiedziny. Tak w kilka osób fajnie wędruje się.
UsuńJeden raz byłam w Śnieżnych Kotłach w deszczu i mgle. Ale gdy na chwilę opadała mgła i wychodziło słonce, widok był zniewalający.
OdpowiedzUsuńTo jest magiczne, a zarazem groźne miejsce jak to w górach.
UsuńPrześliczne zdjęcia makro. :) Okolica cudowna, chętnie kiedyś tam pojadę. Bardzo przyjemny post. Pozdrawiam, miłego dnia. :)
OdpowiedzUsuńDziękuje Agnieszko, warto w Karkonosze przyjechać
UsuńPozwoliłam sobie znów pokrzepić się strawą iście przeznaczoną bogom. Samopoczucie doprowadzić do odpowiedniego poziomu i uraczyć się darami przyrody.
OdpowiedzUsuńOleńko, tak sobie czytałam Twoje wprowadzenie w temat i widziałam swoje dawne pisanie, w tym momencie polała się na moje serce duża dawka nektaru. DZIĘKI CI za wspaniałą rosę na liściach, piaszczyste drogi i dumne różę.
Boguniu przemiła dziękuje Ci za wizytę. Za te krzepiące słowa. Dobrze Wiesz, że wśród tej zieleni czerpię siłę do dalszego zmagania się z dniem codziennym.
UsuńMiejsce,które daje energię. Pamiętam gdy byłem w górach,nie chciało się wracać.
OdpowiedzUsuńTak, góry mają swoją tajemniczą moc.
Usuń