Bukowiec

Jestem znowu w Bukowcu, moim ulubionym miejscu. Zobaczę czy już widać początki kolorowej jesieni. Obecnie główny obiekt – dwór przechodzi generalny remont. Ja skupiam się na okolicach parku krajobrazowego. Idąc jedną z grobli widzę nowy obiekt – ozdobę parku – marmurową ławkę, która stała gdzieś w okolicy za czasów hrabiny von Reden. Jest to piękna marmurowa ławeczka, odtworzona wg zdjęć. Poszłam dalej groblą podziwiając grę ,światła na wodzie. W oddali widać baraszkujące ptactwo. Niestety tym razem miałam lustrzankę bez teleobiektywu. Zbyt duży koszt jak dla mnie. Mój stary kompakt ma duży zoom i częściej z niego korzystam, mogę zbliżać obraz. Poszłam na drugą stronę do miejsc częściej odwiedzanych przeze mnie. W pierwszej kolejności zatrzymałam się w kawiareńce przy artystycznej stodoły. Lubię tak sobie posiedzieć, a dzień był wyjątkowo ładny, taki wycieczkowy. Obok znajduje się pergola, po której pnie się winobluszcz, który nabiera już jesiennych kolorów. Podeszłam nad kolejne stawy gdzie obserwowałam łabędziom rodzinkę, kaczki. Miałam jeszcze trochę czasu do autobusu. Przeszłam się po dawnej parkowej alei. Przyglądałam się okazałym drzewom sadzonym w specyficzny grupowy sposób po kilka sztuk. „ W XIX wieku w parkach krajobrazowych popularne było sadzenie drzew w wiązkach w jednym dołku. Taką metodę stosowali najsłynniejsi ogrodnicy w Anglii, w Niemczech Książe Herman Puckler von Muskau i jego uczeń Eduard Petzold. Przyjeżdża autobus, wracam do domu.