50. Pakoszów

O, 50 wędrówka w tym roku, mały jubileuszek. Jest okazja do nagrody - wypiłam z koleżankami filiżankę smacznej kawy i zjadłam wbrew swoim postanowieniom kawałek pysznego tortu czekoladowego. A co całkiem mi się należy drobniutka przyjemność. Na wszelki wypadek nie sfotografowałam, żeby nikt mnie nie sztorcował. Wracamy do spaceru. Wybrałyśmy się niedaleko - do Pakoszowa gdzie stoi piękny pałac, w którym obecnie jak zwykle jest hotel z całym ekskluzywnym zapleczem. "Pałac Pakoszów w Karkonoszach, barokowa siedziba z XVIII wieku, przekształcona w luksusowy hotel, którego wnętrza oraz otoczenie oddają klasyczny charakter Śląska" inf. internet. 

Początek naszej wędrówki to osiedle Orle, teraz po paru metrach wchodzimy na polną drogę, przekraczamy tory i wały przeciwpowodziowe. Idziemy wśród żółtych pól porośniętych nawłocią. Widać ustawione ule, czyli będzie miód nawłociowy. Słońce trochę nas przypieka, nie jest źle poprzednie dni były gorsze. Wreszcie wchodzimy na zacienioną ścieżkę niemal leśną prowadzącą wzdłuż rzeki "Kamienna". Trochę pośmiałyśmy się kiedy minął nas samochód na zagranicznych blachach, a  w środku pasażerka z mapą na kolanach a i GPS pewnie też działał. No i ukazuje się nam pałac w całej okazałości. Nie wchodzimy do środka, wprawdzie można zwiedzać, ale my już to znamy. Siadamy sobie w cieniu na ławeczce i odpoczywamy. Ja przechodzę groblami wzdłuż kilku stawków, które są obok pałacu i stanowią pewną atrakcję. Wiosną jest tutaj sporo ptactwa. 

Chciał nie chciał ale trzeba zbierać się w drogę powrotną. Idziemy tą samą drogą, ale nie wracamy jeszcze do domu, zahaczamy o Park Norweski gdzie właśnie wypijamy kawę. Niestety pałacowa kawa nie dla kieszeni emeryta. Nie szkodzi zdążyłyśmy i tam onegdaj wypić smaczne cappuccino i wystarczy. A w parkowym stawie podziwiałyśmy niesamowite okazy pływające. Wreszcie był czas do powrotu do domu. Przed nami kolejne wędrówki, a dokąd - a to zobaczymy jeszcze. Pozdrawiam zaglądających na mój blog.