Maciejowa - Dziwiszów

 Wreszcie można swobodnie oddychać. W nocy solidnie popadało, a jeszcze i rano było pochmurnie. Spokojnie można było wyjść na dłuższy spacer. W trójkę podjechałyśmy do Maciejowej. Mijamy kościół i jesteśmy na polnej drodze między łąkami i polami. Widać, że i tutaj sporo padało, świadczą o tym spore kałuże. Mijam "swoje" ulubione drzewo. Dlaczego jest ulubionym drzewem? Z powodu swej urody, że rośnie i zawsze czeka na mnie. Idziemy dalej i kolejna ciekawostka. Dorodna para sarenek spoglądała na nas z zaciekawieniem.

Skręcamy z tej szerokiej drogi i wkraczamy na tereny prywatnych stawów hodowlanych. W połowie drogi między stawami jest fajny plac rekreacyjny. Przed laty zapowiadało się, że będzie miejscówka z wędzarnią czy nawet smażalnią ryb. Niestety jak stwierdziłyśmy naocznie - stoi niedokończony obiekt, kilka ławek i to tyle. Przywitała nas kacza młodzież. Pływała również para gęsi egipskich(tak podaje inter.) jedna z młodych krzyżówek odważna próbowała zaprzyjaźnić się z nami. Po dłuższej przerwie poszłyśmy dalej.

Wkraczamy w opłotki Dziwiszowa. Tutaj zatrzymałyśmy się w Chatce Niedźwiadka na kawę. A jeszcze niedawno mówiłyśmy, że koniec z kawą na trasie. Jakoś trudno przychodzi nam to zaakceptować. Po wypitej kawie czas na dalszą wędrówkę.

Mijamy ciekawą posesję. Przez otwartą bramę widziałyśmy liczne rzeźby w kamieniu i z kamienia. opuszczamy osiedle i znowu jesteśmy wśród pól i łąk. Wszędzie piękne widoki. W oddali widać zwieńczenie wieży, która niestety nie doczekała się remontu, mimo że był rozpoczęty przed laty. Szkoda, że tak dzieje się. Stawiane są koszmarne metalowe konstrukcje wieżowe, a stare solidne murowane wieże nie mogą doczekać się remontu. Koleżanki korzystają jeszcze z ostatnich leśnych owoców. I tak zadowolone dochodzimy do przystanku, skąd wracamy do domu. Przeszłyśmy ok 12 km nawet tego nie zauważając.