Michałowice.

 Obudził mnie mokry poranek. A to przecież dzień wycieczkowy. Nie szkodzi - zaplanowałam trasę to i wyszłam z domu. Koleżanki też przyszły. Dobra nasza, deszcz pada, no raczej taka mocniejsza mżawka. Jedziemy do Michałowic. Plan był ambitny ale ze względu na pogodę musiałam go zweryfikować. Wysiadamy na rozstajnych drogach. Normalnie jest stąd fajny widok na góry. Niestety dzisiaj nie wiele widać. jedynie rudzielec na czatach pięknie prezentuje się. 

Idziemy dalej początkowo ulicą z ciekawą zabudową - starymi willami. dalej już szutrową drogą zagłębiamy się w las. Fajnie bo prawie nie czujemy padającego deszczu. Wokół mam sporo ciekawych obiektów do fotografowania. Są to przeróżne formacje skalne.

Po chwili skręcamy głębiej w las i wydeptaną ścieżką dochodzimy do miejsca zwanego "Złoty Widok" jest tutaj wykonana "koszmarna" platforma widokowa. Widoki dzisiaj równe zeru. Nie szkodzi, mamy bogatą wyobraźnię.

 Za to wokół nas mnóstwo ciekawych widoków. Między drzewami rozmaite skały, niektóre jakby diabelską mocą poukładane. Przed nami kolejna atrakcja turystyczna "Kociołki skalne" - jest to forma wietrzenia powierzchni skalnych, mająca postać kolistej lub wydłużonej misy o różnych wymiarach. Granity Karkonoskie znane są z licznego występowania kociołków.

Po obejrzeniu tych wytworów natury idziemy dalej, a deszcz pada. Wreszcie trzeba wyjść z lasu, a szkoda. Czyste powietrze, spokój - brak turystów, daje nam wiele pozytywnych wrażeń. Czujemy się jak najszczęśliwsi ludzie. Wszelkie kłopoty, a mamy ich wiele, pozostały gdzieś w innym wymiarze. Przyjeżdża autobus , podjeżdżamy do Sobieszowa i odwiedzamy sympatyczną cukierenkę. Wypijamy tradycyjną kawę. I co? zaczyna mocniej padać. jednak nam to nie przeszkodziło dojść do przystanku i wrócić do domu. Trochę przemoczone ale zadowolone. I to najważniejsze.

Pozdrawiam serdecznie i zapraszam na kolejne wędrówki.