sobota, 29 marca 2014

Słyszysz, jak wietrzyk szeleści,
Kwiaty całuje i pieści,
Igrając pośród drzew?
Słyszysz w tej cichej godzinie
Harmonię, co w serca płynie Z nadziemskich stref?
I kojąc ludzkie boleści,
Przynosi w sennej powieści
Najtkliwszych uczuć siew? (A. Asnyk)


















Autor: o

2 komentarze:

  1. Leptir29 marca 2014 19:35

    Olu i to jest właśnie to.... piękno w zasięgu ręki..... tylko trzeba umiec to zobaczyc i mieć trochę artystyczna duszę :)
    buziaki

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)